News
Photos
Articles
Components
Applications
Kleinkunst

Kleinkunst: Zeven over twaalf

Zeven over twaalf (Robert Long)

Het klinkt banaal, wat ik je nu wil schrijven 'n Slecht soort liedje lijkt het, een goedkope plaat Ik heb wel getracht om objectief te blijven Iets dat niet gaat En op de kerkklok kan ik zien 't Is nu zeven over tien Ik heb mezelf nog twee uur tijd gegeven Om je te schrijven dat ik nog steeds van je hou Ik heb geprobeerd de zin te zien van 't leven Maar die ontgaat me zonder jou 't Heeft me steeds een eeuwigheid geleken Vanaf de dag dat jij bent weggegaan Ik hield 't bij, een jaar en dertien weken Ik kon 't niet aan Ik lijd er erger aan misschien Dan je van buiten af kunt zien De tijd verstrijkt, 't leven zal wel doorgaan En ook het jouwe, daarvoor ben ik niet zo bang 't Naaide mij alleen net iets te vaak een oor aan 't Duurt me al met al te lang Dit briefje moet dan ook een soort van afscheid wezen 't Is niet bedoeld als een verwijt of zoiets Misschien dat jij alleen de letters maar zult lezen En verder niets En zul je blij zijn bovendien Dat je me nooit meer terug zult zien Je was en blijft m'n beste vrind Ook als men mij hier morgen vindt